Przyroda Błonia – CZAPLA SIWA (Ardea cinerea)

Wśród zwierząt, które możemy spotkać na terenie naszego miasta z pewnością należy wymienić min. czaplę siwą. A gdzie możemy ją zobaczyć? Choćby nad rzeką Utratą, wśród pól. Czasem widać z daleka, wśród trzcin, jak wyczekuje nieruchomo swojej ofiary. Potrafi być przy tym baaardzo cierpliwa. „Stoi zwykle po kolana w wodzie i wypatruje nieostrożnej ryby. Gdy tylko ta podpłynie na małą odległość, momentalnie zostaje zaatakowana. Jednak większość ataków czapli kończy się porażką”[1]

Jest też czujna i płochliwa. Moje próby uchwycenia tego ptaka na „kliszy” aparatu, najczęściej kończyły się niepowodzeniem.

Wystarczy, że dostrzeże nas, a potrafi zrobić to ze znacznej odległości i pstryk, już jej nie ma. To znaczy jest, ale unosi skrzydła i po chwili możemy podziwiać tylko jej tył. Nie szybko czapla zniknie nam z pola widzenia. To duży ptak, waży pomiędzy 1 a 3 kg. Jej ostrożność bierze się zapewne z tego, że kiedyś była tępiona, między innymi dlatego, że stanowi konkurencję dla człowieka, gdyż potrafi siać prawdziwe spustoszenie w zarybionych zbiornikach.

Łączy w sobie kilka kontrastów. Smukłe ciało wsparte na długich, cienkich nogach, wyżej wyraźnie odznaczający się tułów, a po bokach duże skrzydła, następnie długa szyja i osadzona na niej mała główka.  Po bokach małej główki, niewielkie okrągłe oczy, całość kończy zaś pokaźny dziób. „Zdecydowanie najbardziej charakterystyczną częścią ciała czapli siwej jest jej esowata, mocno wygięta szyja. Mimo swojego kształtu jest ona niezwykle elastyczna i pozwala na wykonywanie szerokiego zakresu ruchów. Długość czapli siwej wynosi zazwyczaj od 85 do 100 cm. Długość samego dzioba, to ok 12 cm. A ogon mierzy 18 cm.”[2]

Ptak ten swoje siedziby lokuje w pobliżu zbiorników wodnych. W Polsce można ją spotkać w wielu miejscach, jak Mazury, Pomorze. Miłośnicy fotografowania ptaków nie raz uchwycili ją w pięknym kadrze nad Biebrzą. Ważnym miejscem dla obserwatorów dzikiego ptactwa jest też Dolny Śląsk z jego Parkiem Krajobrazowym Doliny Baryczy, a konkretnie – tereny Stawów Milickich. Z Wikipedii można się dowiedzieć, że największa kolonia czapli siwej znajduje się niedaleko Szczecina w rezerwacie „Kurowskie Błota”.

Jak widać jednak, nie potrzeba wyruszać w daleką podróż, by móc uchwycić ją w obiektywie, czy po prostu zwyczajnie cieszyć oko jej obecnością. Mieszka też u nas. „Łagodna zima powoduje, że większość populacji zimuje w kraju”. Mogłem sam się o tym przekonać przemierzając okoliczne pola o tej porze roku. Widok nieruchomej czapli nad taflą wody w oczekiwaniu na okazję zdobycia posiłku nie należał do rzadkości. Nawet zacinający śnieg nie zniechęcał jej do tych prób.

Na świecie występuje w całej Europie (z wyjątkiem dalekiej północy), Azji i w niektórych rejonach Afryki.

Jak wspomniałem w jadłospisie tego ptaka znajdują się ryby. Ale nie tylko. W jej menu goszczą też ptaki – np. małe kaczki, nie pogardzi wężem, kretem, ropuchą, a nawet młodym zającem. To prawdziwy łasuch. Dziennie zjada 300 – 500 gram mięsa. Z reguły stara się tak dobrać ofiarę, by móc połknąć ja w całości. Nie potrafi rozczłonkować swojej zdobyczy. Kiedy np. ryba jest zbyt duża, by przepuścić ją przez gardło, potrafi takie truchło zwrócić i pozostawić innym specjalistom – padlinożercom.

Jej oręż stanowi długi dziób. To niebezpieczna broń. Na przykład ornitolodzy obrączkujący te zwierzęta muszą uważnie go przytrzymywać, gdyż atak nim, może pozbawić człowieka oczu. 

„Miesiącem lęgowym czapli jest marzec. Samiec i samica budują wtedy gniazda dla przyszłego pokolenia. Samica składa od 1 do 6 jaj. Wysiadywanie jaj zajmuje około 25 dni zanim wyklują się pisklaki. Samodzielność uzyskują one po około dwóch miesiącach.”[3]

Jak widać przyroda Błonia ma się dobrze, a czapla dodatkowo nadaje jej, można powiedzieć, międzykontynentalny wręcz charakter. Przecież nie jeden z tych ptaków za znajomego miał, czy ma nie tylko naszą kaczkę, ale bywał też zapewne i na afrykański „salonach”. Tak więc, gdyby czaple potrafiły obsługiwać facebooka wśród jej kumpli znalazłaby się nasza łyska, czy zając, obok afrykańskiego krokodyla. Całkiem przyjemne towarzystwo.

red. Karol Gaweł


[1] Ptaki Polski, Carta Blanca, s219

[2] https://zwierzetainformacje.pl/czapla-siwa-ardea-cinerea/

[3] https://fajnepodroze.pl/czapla-ciekawostki-informacje-fakty/

miesięcznik PIN
pozostałe wydania
miesięcznik PIN online

Niezależna gazeta lokalna

#projektbłonie #informacyjnie #niezależnie

Sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w  ramach Rządowego Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030

Aktualności
Wszystkie prawa zastrzeżone. Copyright by   
projekt błonie