Powstanie Warszawskie rozpoczęło się 1 sierpnia 1944 roku o godzinie 17.00. Od pierwszych dni sierpnia ciężkie walki objęły zachodnią część Woli. Oddziały niemieckie spychały powstańców w kierunku Śródmieścia i Starego Miasta. 11 sierpnia Wola padła, w ślad za nią Ochota. Ciężar walk przesuwał się w kierunku wschodnim, towarzyszyła im rzeź ludności cywilnej. Obszar kontrolowany przez oddziały Armii Krajowej skurczył się do terenu Żoliborza, Starego Miasta, Śródmieścia wraz z Powiślem oraz Mokotowa.
Główna siła uderzenia hitlerowców skierowana została na warszawską Starówkę. Celem operacji było uzyskanie szerokiego dostępu do Wisły. Zacięte walki o Stare Miasto zakończyły się 2 września. Pozostali przy życiu powstańcy ewakuowali się kanałami do Śródmieścia i na Żoliborz. Znajdująca się na miejscu ludność cywilna i ciężko ranni powstańcy zostali wymordowani. Po zdobyciu Starówki hitlerowcy rozpoczęli pacyfikację Powiśla i Czerniakowa. Pierwsza z dzielnic została ostatecznie opanowana 7 września, ostatni punkt oporu na Czerniakowie padł 23 września.
Ciężar walk przeniósł się do Mokotowa, który skapitulował 27 września (część powstańców przedostała się do Śródmieścia). W ślad za nim, 30 września padł Żoliborz, gdzie od początku sierpnia powstańcy stawiali opór. Polacy bronili się jeszcze jedynie w środkowej części miasta. 1 października 1944 r. Komenda Główna AK podjęła z Niemcami rozmowy dotyczące zakończenia walk. W nocy z 2 na 3 października w Ożarowie Mazowieckim podpisano decyzję o zawieszeniu broni. Niemcy warunków kapitulacji nie dotrzymali. Ocalałych Warszawiaków wygnano z Warszawy, jeńców umieszczono w hitlerowskich obozach zagłady i obozach pracy, a Warszawę zrównano z ziemią.
Mamy obowiązek wobec naszych wnuków i przyszłych pokoleń podtrzymywać pamięć o poległych za wolność Ojczyzny, o wszystkich powstańcach z naszej historii, o Polskich Żołnierzach, w tym też o bohaterach Powstania Warszawskiego, o pomordowanych w nim cywilach, o Żołnierzach Armii Krajowej, o Żołnierzach Niezłomnych, o Katyniu, o Smoleńsku, o “rozbiorze” Polski po II wojnie Światowej i czerwonej zarazie, która tłamsiła nas po II wojnie przez dziesiątki lat, fałszując i zakłamując historię również tą dotyczącą Powstania Warszawskiego. Nie możemy pozwolić, by dziś dzieci i wnuki post komunistycznego aparatu represji i zniewolenia społeczeństwa kształtowali naszą pamięć i świadomość narodową, niejednokrotnie podszywając się pod prawdziwych bohaterów lub tworząc rzekomych bohaterów!
Zachęcamy do zapoznania się z historycznym opracowaniem przypominającym, jak komuniści manipulacją i propagandą zwalczali i deprecjonowali historię i znaczenie Powstania Warszawskiego, hańbiąc pamięć powstańców i pamięć wymordowanej ludności cywilnej Warszawy, hańbiąc patriotów.:
